آیا واقعا شخصیتهای ناموافق در روابط جذب یکدیگر خواهد شد؟_جزر و مد
[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی جزر و مد
با بازدید دادههای افراد در روابط طویل مدت، شباهت یکی از برتریهای حاکم به حساب می اید. تانیا هورویتز، پژوهشگر دانشگاه کلرادو بولدر سرپرست پژوهشی درموردی این گرایشها می بود و با تحلیل پژوهشهای قبل و مجموعهدادههای آماری در مقیاس بزرگ، دادهها را بازدید کرد. بر پایه نتایج این پژوهش که سال ۲۰۲۳ در مجلهی Nature Human Behaviour انتشار شدند، ۸۹ درصد از خصلتهای بین شرکای عاطفی دارای همبستگی می باشند.
به عبارتی اگر شخصی زیاد ورزش کند، شریک او هم به گمان زیاد همین ویژگی را دارد. این قضیه میتواند برای سیاست، عادتهای سلامتی، مصرف مواد و موارد دیگر هم صدق کند. هورویتز و همکارانش، دادههای خام را با ۱۳۳ خصلت رفتاری تحلیل کردند. بر پایه نتایج، روابط افراد با شباهت کمتر چندان متداول نبوده است.
به این علت آیا یافتههای فوق به این معنی است که شما برای فردی مقدر شدهاید که یک کپی کربنی از شما باشد؟ نه دقیقا. یکی از خصلتهای متفاوت بین شرکای عاطفی، مسئولیت آنها در روابط اجتماعی است که اصطلاحا سلطه اجتماعی نامیده میبشود. اگر سلطه اجتماعی هر دو طرف رابطه یکسان باشد، طبق معمول دچار اختلاف خواهند شد.
در روبه رو، دو شخصیت متواضع که با جریان پیش میروال امکان پذیر هیچ زمان در رابطه به مشکل برنخورند. افرادی که دارای سلطههای اجتماعی متضاد می باشند طبق معمول شادتر از افراد هم سطح زندگی میکنند. این چنین امکان پذیر دو فرد که روی کاغذ با یکدیگر تفاوت دارند، به یک علت یکدیگر را جذب کنند: جاذبهی متقابل یا به کلمه شیمی.
برای مثال پژوهشهای مربوط به قرارهای سریع نشان خواهند داد، آن چه که در شریک عاطفی خود میخواهیم همیشه منطبق با آن چیزی که در نهایت از نظر فیزیکی یا احساسی جذب آن میشویم، نخواهد می بود. چگونگی این فرآیند تا این مدت به طور یک راز باقی مانده و دلیلش تا حدی این است که هنگامی با شخصی به طور حضوری سخن بگویید میکنیم، به شکلی کلینگر به جستوجو شباهت میرویم. افزایش شباهت کلی با شیمی عاطفی بهتر، رابطه مستقیم دارد.
حتی اگر دو طرف دارای تفاوتهای نسبی باشند بهمرور زمان میتوانند به یکدیگر شباهت اشکار کنند که به این اتفاق همگرایی میگویند. گذراندن زمان با یکدیگر میتواند چیزهایی همانند عادتها و سبک زندگی را شکل دهد. این ویژگی میتواند جذابیت رابطه را در میانه رشد آن افزایش دهد.
در نهایت آنچه فکر میکنیم هستیم و تأثیری نیز که بر شریک عاطفی خود میگذاریم، در دوام رابطه نقش دارند. برای مثال، پژوهشی در سال ۲۰۰۰ در مجلهی روانشناسی اجتماعی تجربی مشخص می کند که تفاوتی ندارد غریبهها یا دوستان فکر کنند که شرکای رابطه همانند می باشند یا خیر، بلکه علاقه و رضایت از رابطه به این بستگی دارد که افراد در یک رابطه فکر کنند شرکای عاطفیشان به خودشان شباهت دارند. به حرف هایی اسلاتر، همه چیز به قضاوت ذهنی شما وابسته است. اگر حس کنید این شخص به شما همانند است، بعد رابطه را ادامه دهید؛ چون به نظر میرسد این ویژگی بیشترین اهمیت را دارد.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع